To Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής σε μάρμαρο που πραγματοποιείται αυτή την περίοδο στην Πάτρα (23 Μάϊου – 21 Ιουνίου) στο χώρο της ιχθυόσκαλας στο Νότιο Πάρκο, αποτελεί μία καινοτόμο και ιδιαίτερη παρέμβαση στα πολιτιστικά πράγματα της πόλης. Πρόκειται για μία διαδικασία στην οποία έξι γλύπτες από την Ελλάδα και τέσσερις γλύπτες από την Τουρκία, τη Συρία, την Αρμενία και την Αλβανία εργάζονται στο ύπαιθρο, ενώ το κοινό μπορεί να παρακολουθεί την εξέλιξη των έργων τους. Το θέμα του συμποσίου είναι: «1922 – 2022,Πρόσφυγες». Η επιλογή του θέματος έγινε με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή και είναι αφιερωμένο στη μνήμη του γλύπτη Διονύση Γερολυμάτου.
Στο φύλλο της εφημερίδας «Γνώμη», την Πέμπτη 2 Ιουνίου, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Αβραμίδης σε άρθρο του, ασχολείται με το Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής διατυπώνοντας «απορίες» ως προς την αξία, την ουσία και την ποιότητα του εγχειρήματος .
«Απορίες» οι οποίες σε ορισμένα σημεία συνοδεύονται και από απαξιωτικές αναφορές, ενώ επιχειρείται να δημιουργηθούν και «σκιές» ως προς τα κριτήρια επιλογής των καλλιτεχνών που συμμετέχουν στο συμπόσιο και δημιουργούν αντίστοιχο αριθμό γλυπτών που θα μείνουν στην πόλη μας.
Προκειμένου να αποφευχθεί η δημιουργία στρεβλών εντυπώσεων ως προς την ταυτότητα, τα χαρακτηριστικά και την ουσία πραγματοποίησης του συμποσίου, οφείλουμε να αποκαταστήσουμε την αλήθεια.
Η επιλογή των καλλιτεχνών έγινε από την αιρετή επιτροπή κρίσεων του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, με ανοιχτό κάλεσμα – πρόσκληση ενδιαφέροντος σε 6500 εικαστικούς. Μέσα από 23 προτάσεις και μακέτες που κατατέθηκαν επιλέχθηκαν οι 6 εκπρόσωποι της χώρας μας. Η πρακτική των συμποσίων διεθνώς αλλά και στη χωρά μας δεν έχει την ευτελή πρόθεση η οποία παρουσιάζεται στο δημοσίευμα. Ο αρθρογράφος καταφεύγει ακόμα και σε παραλληλισμό γλυπτών με τις πίτσες. Αντίθετα είναι μια πολιτιστική, διαδραστική και μορφωτική διαδικασία τόσο μεταξύ του κοινού και της τέχνης της γλυπτικής, όσο και μεταξύ των καλλιτεχνών.
Οι γλύπτες βρίσκονται, ζουν όλοι μαζί ένα μήνα, συζητούν, μοιράζονται σκέψεις και συναισθήματα, ανταλλάσσουν ιδέες και τεχνικές γνώσεις. Αυτή η «κοινή» περίοδος ζωής και καλλιτεχνικής δημιουργίας είναι εξαιρετικά εποικοδομητική για την ίδια την καλλιτεχνική δημιουργία στο σύνολο της και εμπλουτίζει τη σκέψη του κάθε γλύπτη που μετέχει. Το κοινό, μπορεί να χαρεί και να γνωρίσει από κοντά και σε πραγματικό χρόνο τι είναι η γλυπτική, η πανάρχαια αυτή διαδικασία καλλιτεχνικής δημιουργίας που ξεκινά από το μηδέν. Πως μεταμορφώνεται ένας όγκος μαρμάρου και αποκτά μορφή, με σύνθεση, αναλογίες, περιεχόμενο, την οργάνωση σκέψης, τη δομή και την τεχνική γνώση που απαιτείται.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία δημιουργούνται σχέσεις επικοινωνίας και κατανόησης, με τον κάθε γλύπτη. Παράλληλα ο κάθε καλλιτέχνης κρίνεται καθημερινά από το κοινό στην εξέλιξη του έργου του.
Ως προς την διάρκεια των συμποσίων, προφανώς και ο χρόνος είναι πάντα πιεσμένος. Η επίκληση από τον αρθρογράφο στον Μιχαήλ Άγγελο και στον χρόνο που έκανε να ολοκληρώσει το έργο του, εάν βεβαίως δεν αποσκοπεί στην απαξίωση των σύγχρονων δημιουργών, δεν μπορεί να αποτελεί μέγεθος σύγκρισης. Άλλωστε τα συμπόσια τόσο περίπου διαρκούν, παντού στον κόσμο.
Τα έργα των συμποσίων δεν είναι ευτελέστερα. Είναι απλά, διαφορετικά από τα έργα εργαστηριακής έρευνας, πιο «συμπυκνωμένα», με περισσότερο «λυμένα» εκ των προτέρων εκφραστικά ζητήματα. Αυτό δεν μειώνει την αξία τους. Ας αφήσουμε τον κάθε καλλιτέχνη να εκφράσει το θέμα του και να κριθεί εκ του αποτελέσματος.
Ως προς το κατά πόσο η Πάτρα έχει ανάγκη από τόσα γλυπτά, καλό είναι κάποιοι να μην βιάζονται και να μην βγάζουν αυθαίρετα συμπεράσματα, καθώς αυτά θα τοποθετηθούν με τέτοιο τρόπο, ώστε να αναδειχθεί το έργο των γλυπτών στην πόλη μας.
Θα περίμενε κανείς η «αγωνία» του συντάκτη να είναι άλλη και να ξεκινά από το γεγονός ότι ένας αναχρονιστικός νόμος δυναμιτίζει την προσπάθεια πραγματοποίησης καλλιτεχνικών διαγωνισμών, αφού κατατάσσει τα καλλιτεχνικά έργα στις εμπορικές «προμήθειες» και δίνει άλλοθι σε κάθε αυθαιρεσία. Ο νόμος 4412/16 είναι ένας μνημονιακός νόμος του ΣΥΡΙΖΑ που τον έχουν ψηφίσει όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ και σε αυτόν οφείλονται οι δεκάδες παραβιάσεις της διαδικασίας των πανελλήνιων καλλιτεχνικών διαγωνισμών.
Απευθυνόμενη σε όλους τους δημότες μας, είμαι βέβαιη ότι θα εκτιμήσουν τη σημαντική αυτή συμβολή στην ευρύτερη και γεμάτη δυσκολίες προσπάθεια για την αισθητική αναβάθμιση της πόλης στην οποία ζούμε, κάτι που ήδη δηλώνεται με την καθημερινή προσέλευση εκατοντάδων συμπολιτών στο χώρο.