Έργα των Στέφανου Δασκαλάκη, Μιχάλη Μαδένη και Γιώργου Ρόρρη, θα φιλοξενούνται στη Δημοτική Πινακοθήκη Πατρών από την προσεχή Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016 έως και το Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2017.
Πρόκειται για έργα τριών ξεχωριστών δημιουργών μέσα από την έκθεση των οποίων η Δημοτική Πινακοθήκη Πατρών , συνεχίζει την υλοποίηση του προγράμματος της, στοχεύοντας στην ενίσχυση της εικαστικής έκφρασης.
Κυρίαρχο στοιχείο της έκθεσης – η οποία θα ανοίξει τις πύλες της τη Δευτέρα 7 Νοεμβρίου στις 8.00 το βράδυ και θα ολοκληρωθεί το Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2017 – ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας των έργων.
Τα έργα της έκθεσης παραχωρήθηκαν ευγενώς από την Εθνική Πινακοθήκη ‐ Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, το Μουσείο Βορρέ, τους συλλέκτες Μαρίνα Λαμπράκη‐Πλάκα (Διευθύντρια Εθνικής Πινακοθήκης), Σωτήρη Φέλιο, Θανάση Μιχαηλίδη, Γιώργο και Αλίνα Δημαράκη
Στο πλαίσιο της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν ανοιχτές ξεναγήσεις για το κοινό από τους ίδιους τους δημιουργούς τις εξής ημερομηνίες
*Δευτέρα 14 Νοεμβρίου Από τον ζωγράφο Μιχάλη Μαδένη, στις 19.00
*Δευτέρα 28 Νοεμβρίου Από τον ζωγράφο Γιώργο Ρόρρη, στις 19.00
*Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου Από τον ζωγράφο Στέφανο Δασκαλάκη, στις 19.00
Την έκθεση επιμελείται ο ζωγράφος Νίκος Καλατζής ο οποίος στο σημείωμα του μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Παρακολουθώ πολλά χρόνια αυτά που με τόση συνέπεια και γνώση δημιουργούν οι τρείς δημιουργοί. Η αγάπη τους για την «παράσταση» που ο καθένας τους προσεγγίζει με το ιδιαίτερο προσωπικό του ύφος, προσδίδει στα έργα τους αισθητική επέκταση και ποιότητα που διευρύνει αυτό που παραλάβαμε από τους παλαιότερους.
Στη χώρα μας, που το φως κυριαρχεί, μας αρέσει να βλέπουμε αυτά που το φως αναδεικνύει. Μάθαμε και επιλέξαμε την εικόνα, τη μορφή, την αλήθεια, την ομορφιά, την ευγένεια… και όχι τα αιώνια ερωτηματικά, τους ατέρμονους στοχασμούς, τα «αβίωτα» μονοπάτια, την ασχήμια, ή τη χυδαιότητα.
Ο Δασκαλάκης, ο Μαδένης, ο Ρόρρης, ακολουθούν με την δουλειά τους τον προσωπικό τους δρόμο, που δεν βγάζει στα αδιέξοδα της ‘’αναίτιας’’ και ακραίας αφαίρεσης ή σε ό,τι άλλο, που η μόδα επιβάλλει με τις ποικίλες της μορφές. Η ψυχή μας ακουμπάει σ’ αυτό που πραγματικά θέλουμε και αγαπάμε και όχι σε ότι επιπόλαιο κατά καιρούς μας προτείνουν.
Αυτή τη συγκίνηση προσωπικά μου μεταδίδουν τα έργα αυτής της έκθεσης, που είναι νερό «κομμένο» από βαθιές πηγές, που μπορεί να δροσίσει τα μάτια και την ψυχή μας με την ομορφιά και τη διαύγειά του.
Δεν είναι τυχαίο που επιλέχθηκαν οι ζωγράφοι που προανέφερα για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους στη Δημοτική Πινακοθήκη Πατρών. Ο μόχθος τους και το μοναδικό τους ταλέντο τους έχουν καταστήσει ξεχωριστούς και αναγνωρίσιμους. Η Εθνική Πινακοθήκη και πολλά Μουσεία και Συλλογές φιλοξενούν έργα τους, που κατά καιρούς παρουσιάζονται σε εκθέσεις σε όλο τον κόσμο. Πλήθος αναφορών και πλήθος από προσωπικά αφιερώματα έχουν γίνει για τον καθένα τους.
Θα ήταν λοιπόν κάτι παραπάνω από παράλειψη, εάν μέσα στα τόσα χρόνια της δημιουργίας τους δεν παρουσιαζόταν στην πόλη μας μια πιο πλατιά αναφορά στο έργο τους. Αναφορά που θα καταγραφεί έντονα στην εικαστική ιστορία της Πάτρας, που επιμένει σε καιρούς κρίσιμους, να προβάλλει με αισιοδοξία αξίες που δεν έχουν ημερομηνία λήξης…».
