Η παρουσίαση του προγράμματος της ενότητας «Κινητός Κινηματογράφος» που πραγματοποιείται στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του Διεθνούς Φεστιβάλ της Πάτρας πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης 6 Ιουλίου στο Δημαρχείο από τον πρόεδρο του Πολιτιστικού Οργανισμού Βασίλη θωμόπουλο και τον πατρινό κινηματογραφιστή , υπεύθυνο για το πρόγραμμα και την υλοποίηση της ενότητας , γνωστό και ως γυμνός οφθαλμός”, Νίκο Καββαδία.
Ο πρόεδρος του πολιτιστικού οργανισμού αναφερόμενος στην έναρξη της λειτουργίας του Δημοτικού Θερινού Κινητού Κινηματογράφου επεσήμανε πως πρόκειται για μια δωρεάν δράση που εκτυλίσσεται σε δυο άξονες, την Πλαζ και τις γειτονιές.
Δράση – όπως είπε χαρακτηριστικά – η οποία δίνει τη δυνατότητα πλατιά στο λαό να συνδυάσει την καλοκαιρινή του αναψυχή με υψηλού επιπέδου κινηματογραφικές προβολές. Μια φορά την εβδομάδα, μετά το μπάνιο του στην Πλαζ, μπορεί το κοινό να παρακολουθεί ευρωπαϊκό και λατινοαμερικάνικο κινηματογράφο. Παράλληλα, όπως ανέφερε ο κ. Θωμόπουλος, « απλώνουμε τη δραστηριότητα και σε πολλές γειτονιές μέσα στην πόλη» (Προσφυγικά, Νότιο Πάρκο, Ρίο, Βραχνέικα, Κρήνηκ.α.).
Αναφερόμενος στο σκεπτικό πάνω στο οποίο βασίστηκε η δημιουργία της ενότητας σημείωσε πως «η Πάτρα είναι από τις λίγες μεγάλες πόλεις που δεν είχαν δημοτικό κινηματογράφο, ενώ παρά τις κατά καιρούς ανακοινώσεις, οι προηγούμενες δημοτικές αρχές δεν είχαν υλοποιήσει αντίστοιχη δράση. Πιστεύουμε ότι είναι μια δράση που έλειπε και θα δώσει αισθητική απόλαυση αλλά και τροφή για σκέψη στο λαό της Πάτρας. Το περιεχόμενο των ταινιών αποπνέει την πρόοδο, τον κοινωνικό προβληματισμό, τις ανθρώπινες αξίες της αλληλεγγύης και της φιλίας, την αγάπη για τη φύση. Βρίσκεται στους αντίποδες του εμπορικού υπερθεάματος, της μιζέριας και της ανακύκλωσης των νευρώσεων, στις σάπιες αξίες του συστήματος. Υπεύθυνος είναι ο γνωστός πατρινός κινηματογραφιστής Νίκος Καββαδίας, γνωστός και ως “γυμνός οφθαλμός”».
Ο κ. Θωμόπουλος έκανε ειδική αναφορά στα μορφωτικά ιδρύματα (Γερμανίας, Γαλλίας, Ισπανίας) με τα οποία ο πολιτιστικός οργανισμός συνεργάστηκε και χάρη στη δική τους βοήθεια προβάλλουμε ταινίες από τις χώρες τους.
Από την πλευρά του ο Ν. Καββαδίας αναφέρθηκε στο σκεπτικό μέσα από το οποίο έγινε διαμόρφωση του προγράμματος και η επιλογή των ταινιών που θα προβληθούν ανά περιοχή, ενώ παρουσίασε τι ακριβώς πραγματεύεται κάθε μια από τις ταινίες. . Παράλληλα ευχαρίστησε τόσο τον πολιτιστικό οργανισμό όσο και τη Δημοτική αρχή γενικότερα για την απόφασή της να υλοποιηθεί ο κινητός κινηματογράφος, δηλώνοντας πως δεν θα μπορούσε να πει όχι στην πρόταση που του έγινε για την υλοποίηση της ενότητας
Η υλοποίηση της ενότητας γίνεται σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γκαίτε, Το Γαλλικό Ινστιτούτο , το Ινστιτούτο Θερβάντες Αθήνας και τις πρεσβείες Ισπανίας και Αργεντινής.
ΚΙΝΗΤΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 2016
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ
———————————————–
ΙΟΥΛΙΟΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 08 /ΠΛΑΖ/
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΕ ΜΑΥΡΟ ΚΑΙ ΛΕΥΚΟ
ΔΕΥΤΕΡΑ 11 / ΑΡΣΑΚΕΙΟ /
FRAGMENTA (μικρού μήκους)
ΑΡΝΑΚΙ
ΣΑΒΒΑΤΟ 16 / ΠΛΑΖ /
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΠΕΤΡΑΔΙΩΝ (μικρού μήκους)
ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 18 / ΠΛ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ /
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 / ΠΛΑΖ /
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΑ 25 / ΝΟΤΙΟ ΠΑΡΚΟ
BROOKLYN
ΣΑΒΒΑΤΟ 30 / ΠΛΑΖ
ΑΡΝΑΚΙ
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 01 / ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΡΗΝΗΣ
ΘΥΛΑΚΑΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 / ΠΛΑΖ
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΕΞΙΑ (μικρού μήκους)
ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
ΔΕΥΤΕΡΑ 22 / ΚΑΣΤΡΟ ΡΙΟΥ
ΘΥΛΑΚΑΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 / ΠΛΑΖ
ΑΓΡΙΜΙΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ 29 / ΣΚΑΓΙΟΠΟΥΛΕΙΟ
ΧΡΩΜΑ ΔΕΡΜΑΤΟΣ MEΛI
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
ΠΕΜΠΤΗ 08 / ΠΛΑΖ
ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ (μικρού μήκους)
Η ΒΙΟΛΕΤΑ ΠΗΓΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
ΠΕΜΠΤΗ 15 / ΟΣΕ ΒΡΑΧΝΑΙIΚΑ
ΔΙΩΝΗ (μικρού μήκους)
Η ΒΙΟΛΕΤΑ ΠΗΓΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ + ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 08 ΙΟΥΛΙΟΥ /ΠΛΑΖ
1. “Δημοκρατία σε μαύρο και λευκό” του Pedro Asbeg
(Democracia em Preto e Branco, Βραζιλία, 90′, 2014, έγχρωμο, ντοκυμανταίρ)
Αρχές του ’82 και γιά δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια στην Μπραζιλία όλα τα σκιάζει και τα πλακώνει η Δικτατορία.
Όλα εκτός από τον Βραζιλιάνο Σωκράτη και τους συμπαίκτες του, στην “ομάδα του Λαού”, την Κορίντσιανς.
Ο Σώκρατες, ένας από τους μεγαλύτερους μεσοεπιθετικούς του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και η ανυπότακτη παρέα του θα “στήσουν” την Κορινθιακή Δημοκρατία τους και θα την εφαρμόσουν μέσα κι έξω από τα γήπεδα.
Θα γράψουν στις φανέλλες τους “Κορινθιακή Δημοκρατία” και “Ψηφίστε στις 15”, δίνοντας κουράγιο στον λαό να νικήσει τον φόβο του και να πάει στις κάλπες.
Το πολυβραβευμένο ντοκυμανταίρ του Pedro Aspeg είναι γεμάτο από Δημοκρατία, ποδόσφαιρο και rock n’ roll – όχι απαραίτητα με αυτήν την σειρά!
Και πάνω απ΄όλα είναι μιά ηχηρή σφαλιάρα σε όλους, όσοι εξακολουθούν να πιπιλίζουν την καραμέλα, ότι το ποδόσφαιρο είναι το όπιο του λαού…
(η προβολή γίνεται σε συνεργασία με το κινηματογραφικο-ποδοσφαιρικό φεστιβάλ ΟffSide Festival, που ξεκίνησε φέτος στην Θεσσαλονίκη.
Ο Μιχάλης Σπανός από το OffSide Festival θα ταξιδέψει στην Πάτρα καλεσμένος του Δήμου).
http//www.pedroasbeg.com/#!democracia-em-preto-e-branco/cjtr
http//www.offsidefestival.gr/
ΔΕΥΤΕΡΑ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΑΡΣΑΚΕΙΟ /
2. “Αποσπάσματα” του Ηλία Χαρίση
(Fragmenta, Ελλάδα, 5′, 2016. έγχρωμο, μυθοπλασία)
Tα “Fragmenta” («Αποσπάσματα») εἰναι μια ταινία μικρού μήκους για την γυναικεία φύση από την παιδική ηλικία μέχρι την ενήλικη ζωή.
Μια γυναίκα έχει ένα σοβαρό ατύχημα με το ποδήλατο της και μεταφέρεται εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Μέσα από μια αλληλουχία παραισθήσεων επέρχεται η πάλη των συναισθημάτων και των επιθυμιών, η πάλη της ζωής με τον θάνατο.
Η ταινία έχει ως θέμα τη μάστιγα της κακοποίησης εναντίον των γυναικών και δημιουργήθηκε από μια ομάδα Πατρινών και μη καλλιτεχνών που εκφράζουν τους κοινωνικούς προβληματισμούς τους μέσω της δημιουργίας (υποκριτική, μουσική, εικαστικά κλπ)
3. “Το Αρνάκι” του Kutluğ Ataman
( Kuzu/ The Lamb, Tουρκία /Γερμανία, 87′, 2014, έγχρωμο, μυθοπλασία)
Ο μικρός Μερτ ζει με την οικογένειά του σ’ ένα πάμφτωχο χωριό της Ανατολίας τα χαμόσπιτα της κοινότητας μοιάζουν με κόκκους από χώμα μέσα στο συναρπαστικό τοπίο της στέπας με τις πηγές, που αναβλύζουν, περικυκλωμένη από προστατευτικά, χιονισμένα βουνά. Ο Μερτ σε λίγες μέρες θα κάνει την περιτομή του, σύμφωνα με την παράδοση του χωριού.
Ο μέθυσος “ειδικός” θα έρθει με το κάρο του να τακτοποιήσει όλα τα συνομίληκά του αγοράκια. Το έθιμο θέλει η οικογένεια του αγοριού να παραθέσει μια μεγάλη γιορτή και να σφάξει προς τιμήν του ένα αρνάκι. Μόνο που η οικογένεια του Μερτ είναι πολύ φτωχή για να το αγοράσει. Ο μπαμπάς του, ο Ισμαήλ, είναι ένας loser χαραμοφάης, παρότι η άρτι αποκτηθείσα δουλειά του στο τοπικό σφαγείο θα έμοιαζε ελπιδοφόρα, αν δεν ξόδευε το μισθό του στην “χορεύτρια” Σαφιγιέ. Η μαμά του, η πανέμορφη Μεντινέ, δυναμική και αποφασισμένη, ψάχνει να βρει η ίδια τρόπους να εξασφαλίσει το αρνάκι, αλλά τα κλαδιά, που συλλέγει και πουλάει δε φτάνουν για το αντίτιμο και ο αυστηρός προς τις γυναίκες κοινωνικός κώδικας δεν της επιτρέπει πολλές εναλλακτικές.
Κι ο Μερτ έχει τους δικούς του λόγους να προσπαθήσει ν’ αγοράσει το αρνάκι του η διαβολική αδελφή του τον έχει πείσει, ότι αν δε βρεθεί το ζωντανό, οι γονείς θα σφάξουν τον ίδιο και θα τον ταΐσουν παϊδάκια στους καλεσμένους!
Ο 55χρονος Κωνσταντινουπολίτης σκηνοθέτης και βραβευμένος εικαστικός δημιουργός Κουτλούγ Αταμάν καταφέρνει με το “Kuzu”, που έκανε πρεμιέρα στο Πανόραμα του Φεστιβάλ Βερολίνου (Βραβείο CICAE του Τμήματος “Πανόραμα”), βραβεύτηκε ως καλύτερη ταινία στο Φεστιβάλ της Αντάλια και παρουσιάσθηκε στο 55ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στις “Ματιές στα Βαλκάνια”, ένα σπάνιο επίτευγμα στήνει μια γεμάτη χιούμορ, ανοιχτόκαρδη και τρυφερή, ανθρώπινη ταινία, μέσα σ’ ένα υποβαθμισμένο περιβάλλον από το οποίο δεν τραβά τα μάτια, αναδεικνύοντας τόσο τη μεγαλειώδη τουρκική φύση, όσο και την κατάφορη κοινωνική αδικία, τη γυναικεία ανισότητα και την παρωχημένη κοσμοθεωρία της σύγχρονης Τουρκίας…(Λήδα Γαλανού, flix.gr)
http//www.kutlugataman.com/site/movies/movie/250/
http//www.witchfilms.com/the-lamb.php
http//www.weirdwave.gr/?p=2171
https//www.berlinale.de/en/archiv/jahresarchive/2014/02_programm_2014/02_Filmdatenblatt_2014_20144017.php#tab=filmStills
http//flix.gr/cinema/kuzu-lamb-review.html
ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΙΟΥΛΙΟΥ/ ΠΛΑΖ /
4. “Ο Πρίγκηπας των Πετραδιών” του Michel Ocelot
(Le Prince des Joyaux /The Jewel Prince, Γαλλία, 12′, 1992, έγχρωμο, κινούμενο σχέδιο)
Η τελευταία μικρού μήκους ταινία του μάγου Michel Ocelot, πριν κερδίσει την παγκόσμια αναγνώριση το 1998 με το αριστουργηματικό “Ο Κιρικού και η Μάγισσα” (Kirikou et la Sorcière / Kirikou and the Sorceress).
Όπως λέει και ο ίδιος “σε αυτό το παραμύθι η έμπνυσή μου έρχεται από την Ανατολή και λατρεύω να συνυπάρχω με Πρίγκηπες, Πριγκίπισσες, Σουλτάνους, τουρμπάνια, παλάτια, ερήμους, πολύτιμα πετράδια, αετούς. Κι όλα αυτά μπολιασμένα με το Μίσος και την Αγάπη”.
http//www.michelocelot.fr/#the-jewel-prince
5. “Τα Παραμύθια της Νύχτας” του Michel Ocelot
(Les contes de la nuit / Tales of the Night, Γαλλία, 84′, 2011, έγχρωμο, κινούμενο σχέδιο / Τεχνική θεάτρου Σκιών)
Κάθε νύχτα, ένα αγόρι, ένα κορίτσι κι ένας ηλικιωμένος τεχνικός συναντιούνται σ’ έναν κλειστό και εγκαταλειμμένο κινηματογράφο. Αυτό το παλιό παλάτι των κινουμένων εικόνων κρύβει ένα μυστικό. Καθώς λένε οι φήμες, ο κινηματογράφος είναι ένας μαγικός τόπος όπου οι τρεις φίλοι ψαχουλεύουν, φαντασιώνονται, φοράνε κοστούμια και ενσαρκώνουν ρόλους, πρωταγωνιστώντας σε ιστορίες βγαλμένες από τη φαντασία και που την νύχτα γίνονται γι’ αυτούς πραγματικότητα. Τότε, μάγοι και ξωτικά καταλαμβάνουν την αίθουσα, θαρραλέοι ιπποκόμοι λαχταρούν όμορφες πριγκίπισσες, λυκάνθρωποι ουρλιάζουν και σκληρόκαρδες κυράδες κάνουν τις βαριές, μεταξωτές τους φούστες να θροΐζουν. Εδώ, οι πόλεις είναι από χρυσάφι και τα δάση είναι τόσο πυκνά, που, αν μπεις, δεν μπορείς ποτέ να ξαναβγείς. Σ’ αυτό το μαγικό σύμπαν, που διαχέεται από κύματα αρμονίας, θεϊκές χορωδίες ανταγωνίζονται τον υπόκωφο ρυθμό των τυμπάνων. Κάτι νύχτες σαν κι αυτές, η μοχθηρία μπορεί να φέρει μεγάλη κακοτυχία. Στο τέλος, όμως, το καλό πάντα νικά…
Η ταινία προβλήθηκε τον Νοέμβριο του 2011 στο 52ο Φεστιβάλ Κνηματογράφου στα πλαίσια της ημέρας Γαλλοφωνίας, ενώ τον Μάρτιο του 2012 συμμετείχε στο 13ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδας.
http//www.michelocelot.fr/#tales-of-the-night
http//festivalfilmfrancophone.gr/fff13/film-details.php?id=40
http//tiff.filmfestival.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=960&date=6/11/2011&movie=2169
ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ / ΠΛ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ /
6. “Πραγματικές Αλήθειες” του Nicolás Gil Lavedra
(Verdades verdaderas, la vida de Estela / Real Truths. The Life of Estela, Αργεντινή, 110′, 2011, έγχρωμο, μυθοπλασία)
Οι αγνοούμενοι της Αργεντίνικης δικτατορίας και η αρπαγή των παιδιών τους είναι μιά πληγή, που δεν θα “κλείσει” ποτέ. Και ο κινηματογράφος δεν θα σταματήσει ποτέ να ξύνει την πληγή και να κρατά την μνήμη (και την ελπίδα) ζωντανή. Η ταινία “Πραγματικές Αλήθειες” είναι μιά ιδιαίτερη περίπτωση. Ο 33χρονος σκηνοθέτης της Νικολάς Χιλ Λαβέρδα, είναι γιός ενός από τους δικαστές, που δίκασαν και καταδίκασαν τα κτήνη της δικτατορίας. Έτσι, ίσως φαντάζει φυσιολογικό, ότι θέλησε με την ευαίσθητη ταινία του να διηγηθεί την ιστορία της Εστέλα ντε Καρλότο, που από μιά διευθύντρια σχολείου μεταμορφώθηκε σε σύμβολο της Αντίστασης, μέσα από τις “Γιαγιάδες της Πλατείας Μαίου”. Η Εστέλα ήταν μια κυρία της μεσαίας τάξης, που μοίραζε το χρόνο της ανάμεσα στην οικογένειά της και την δουλειά της και ζούσε εντελώς απομακρυσμένη από κάθε πολιτική δραστηριότητα. Δεν ίσχυε, όμως, το ίδιο γιά την κόρη της Λάουρα, η οποία συλλαμβάνεται, ενώ είναι έγκυος…
Οι στρατιωτικοί θα απαγάγουν την Λάουρα, θα την κρατήσουν στην ζωή μέχρι να γεννήσει και στην συνέχεια θα την σκοτώσουν, δίνοντας το μωρό γιά υιοθεσία.
Η ταινία, ισορροπώντας ανάμεσα στην μυθοπλασία και στο ντοκυμανταίρ, καταγράφει τον πόνο, αλλά και τον αγώνα της Εστέλα και των υπολοίπων “Γιαγιάδων της Πλατείας Μαίου”.
http//atenas.cervantes.es/FichasCultura/Ficha91239_07_20.htm
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 / ΠΛΑΖ
7. “Τα Παιδιά του Φεγγαριού” της Manuela Stacke
(Mondscheinkinder / Children of the Moon, Γερμανία, 87′, 2006, έγχρωμο, μυθοπλασία / κινούμενο σχέδιο)
Ο 6χρονος Paul είναι ένας φοβερός πιτσιρικάς, που πάσχει από καρκίνο του δέρματος. Πρέπει να αποφεύγει τον ήλιο, αφού κάθε επαφή με τις αχτίνες του
μπορεί να βλάψει όχι μόνο το δέρμα του, αλλά και την ίδιά του την ζωή. Έτσι μένει συνεχώς μέσα στο σπίτι και βγαίνει μόνο την νύχτα.
Μόνη του συντροφιά η 12χρονη αδελφή του Lisa, που σκαρφίζεται ένα παραμύθι γιά να εξηγήσει στον αδελφό της την δύσκολη κατάστασή του.
Του λέει, λοιπόν, ότι είναι ένας αστροναύτης, που το διαστημόπλοιό του χάθηκε χιλιάδες έτη φωτός μακρυά από τον Πλανήτη του και βρέθηκε τυχαία στην Γη.
Του υπόσχεται, μάλιστα, ότι θα τον βοηθήσει να επισκευάσουν το διαστημόπλοιό του, ώστε να επιστρέψει σύντομα στον πλανήτη του.
Το γλυκόπικρο αυτό παραμύθι, που σκαρφίζεται η αδελφή, που ουσιαστικά προετοιμάζει και το Ταξίδι του μικρού Παύλου στον Ουρανό, η σκηνοθέτιδα μαεστρικά επιλέγει να το δείξει σε κινούμενο σχέδιο.
Το “Παιδί του Φεγγαριού”, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της σκηνοθέτιδας (και ταυτόχρονα η πτυχιακή της ταινία γιά την Σχολή Τηλεόρασης και Κινηματογράφου του Μονάχου) είναι γλυκιά σαν τον μικρό Παύλο και πικρή σαν τον τελευταίο αποχαιρετισμό.
Πάνω απ΄όλα, όμως, είναι γενναία σαν όλους τους κοσμοναύτες, που δεν φοβήθηκαν το μεγάλο ταξίδι.
http//www.german-films.de/filmarchive/browse-archive/view/detail/film/children-of-the-moon/
ΔΕΥΤΕΡΑ 25 / ΝΟΤΙΟ ΠΑΡΚΟ
8. “Brooklyn” του Pascal Tessaud
(Γαλλία / 83’ / 2014 / έγχρωμο / μυθοπλασία)
Η Coralie (καταπληκτική στον ρόλο η μουσικός και ηθοποιός Kt Gorique), εικοσιδυάχρονη ελβετίδα ράπερ, που εμφανίζεται με το όνομα “Brooklyn”, αφήνει πίσω την χώρα της κι έναν πατέρα, που δεν την καταλαβαίνει για να εγκατασταθεί στο Παρίσι. Μένει στο σπίτι μιάς συνταξιούχου, της Odette, βρίσκει δουλειά σε έναν μουσικό σύλλογο στα παρισινά προάστια, στο Saint-Denis.
Στην διάρκεια μιας βραδιάς slam, ένας από τους παρουσιαστές την σπρώχνει στη σκηνή. Διστακτική στην αρχή, κατακτά το κοινό της και γοητεύει τον ράπερ Issa, τον νεαρό ανερχόμενο αστέρα της πόλης…
Ο σκηνοθέτης, διευθυντής φωτογραφίας και παραγωγός Pascal Tessaud από το 2002 έως το 2012 γυρίζει τις μικρού μήκους ταινίες “Noctambules, L’Été de Noura”, “Faciès” καθώς και το “La Ville Lumière”, που κερδίζει το πρώτο βραβείο στα φεστιβάλ της Βαρσοβίας, του Τορόντο και του Μεξικού αλλά και το βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Colcoa του Λος Άντζελες το 2013.
Σκηνοθετεί μουσικά ντοκιμαντέρ όπως το “Slam, ce qui nous brûle” το 2007, που προβλήθηκε σε 50 χώρες. Μόλις ολοκλήρωσε τα γυρίσματα του πιο πρόσφατου ντοκιμαντέρ του, “Beatbox, Boom bap autour du monde”, μεταξύ Παρισιού, Βερολίνου και Νέας Υόρκης.
Το “Brooklyn”, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, που την γυρίζει σχεδόν με δικά του έξοδα, παρουσιάζεται στο Φεστιβάλ των Καννών το 2014, στο πρόγραμμα της Ένωσης για τη Διανομή του Ανεξάρτητου Κινηματογράφου, καθώς και σε 40 διεθνή φεστιβάλ. Επίσης προβλήθηκε στο “Πανόραμα του Γαλλόφωνου Κινηματογράφου” του 17ου Φετσιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη.
